Wszystkie kwiaty maja...

Maj mnie zaskoczył... Przyszedł cichutko, przemknął jak wiatr, w międzyczasie wybuchając feerią barw i zapachów... Przyniósł smak pierwszych truskawek, obwieścił potrzebę niemal letniego już orzeźwienia... Zamieszał też w mojej diecie kierując na nieznane wegańskie ścieżki... I zapewne dlatego raczej zapadnie mi w pamięć:)

Jednak kocham ten maj kwitnący, pełen życia bardziej niż jakikolwiek inny czas. Czekam rokrocznie na lilaki i kalinę, z tęsknotą wyglądam ukochanych konwalii, znoszę bukiety polnego kwiecia, zachwycam się paradoksem bzu, który choć czarny zakwita bielą, ucieram pierwszy cukier różany (swoją drogą polecam:), wypatruję spóźnionych w tym roku peonii... Tak, kochani, kwiaty mi wciąż w głowie- nie może być inaczej skoro widzę je wszędzie:)

Pierwsze były lilaki...

chwilkę później rozkwitła kalina...

...a później znosiłam je już w pakiecie;)

Wreszcie nadszedł czas konwalii...

Tych było w tym roku niewiele- wytępili mi je niemal zupełnie niezbyt roztropni panowie zatrudnieni do czyszczenia rowów:(

W znoszeniu kwiatów z łąki Kornelka niemal już mi dorównuje;)

Brodacze pięknie kwitną na działce:)

Ach, akacje też cieszą już oczy i powonienie:)

A dziś trafiłyśmy nie tylko na- jak sądzę po liściach- jakąś odmianę kaliny (?)...

...ale i dzikie róże...

...i oczywiście bez- cel naszej wyprawy:)

Po powrocie po prostu musiałam zabrać się za lemoniadę, choć na tę najlepszą muszę poczekać do czwartku- cały proces wymaga minimum pięciu dni, choć oczywiście powstała też wersja "na już";)

Planowałam na dziś jeszcze garść przepisów, ale tak Was zasypałam kwiatami, że dłużej nie przynudzam;)

Życząc dobrej nocy częstuje pyszną lemoniadą:)