Szydełkowa pufa i wielkie bielenie koszyków:)

Dzień dobry:)

I już w powitaniu zawieram myślenie życzeniowe, bo poniedziałek nie okazał się dobrym początkiem tygodnia, ale i tak bywa- oby reszta okazała się lepsza:)

Na początek mam dla Was pomysł na reanimację lub po prostu metamorfozę starej pufy;)

Dzisiejsza bohaterka od lat stoi w korytarzu moich rodziców- jest duża, a w środku kryje się spory schowek na kapcie- pomieści ich naprawdę mnóstwo.

I można na niej wygodnie przysiąść przy zakładaniu butów.

Na tym jednak plusy się skończyły- kiedyś pasowała do całości, jednak brązowy welur ostatnio już tylko szpecił, ale zachowała swoje miejsce ze względu na praktyczne zastosowania.

Od dłuższego czasu- od kiedy zaczęłam się bawić sznurkami, myślałam, żeby zrobić jej nowe ubranko. 

Ale jakoś brakowało czasu...

A że mama nie należy do szczególnie cierpliwych- sama chwyciła za szydełko, ja jedynie wytłumaczyłam, jak pracować ze sznurkiem i użyczyłam materiałów:)

Góra jest robiona półsłupkami na ślimaczka, dół to słupki przerabiane w pionowych rzędach.

Materiał- sznurek bawełniany 5mm w kolorze naturalnym.

A tu trochę widać jej pierwotny wygląd (zdjęcia robione na szybko, więc nie zdejmowałam całego pokrowca):

Jak Wam się podoba taki pomysł?

Ja jestem na "tak" i już się zastanawiam, jak przerobić dwie kolejne:)

Nie mogąc doczekać się remontu salonu (rzekomy "termin ostateczny" to przyszły tydzień) zaczęłam powoli ogarniać przyszły pokoik Kornelki.

Zastrzegam- bardzo powoli;)

Kolor ścian zostanie zielony- trochę na przekór często oglądanym różowo-białym czy ostatnio też szarym opcjom w pokojach dziecinnych.

Przyznaję- chciałam się na to skusić, ale...

Przecież nie muszę mieć wszystkiego jak inni;)

Będzie zieleń na ścianach, a biel i trochę delikatnego różu w dodatkach.

Zaczęłam od wiklinowego kosza, który przeznaczyłam dla maskotek:

Pierwotnie wyglądał tak:

Następne były trzy prostokątne koszyki z trawy (Jysk)- nie mogę znaleźć zdjęcia, ale były lakierowane na ciemny brąz.

Teraz wyglądają tak:

Jeszcze nie wiem, czy położyć drugą warstwę farby, bo nawet mi się podoba to lekkie przebijanie ciemnego koloru spod spodu... Pomyślę nad tym:)

Poszłam za ciosem i wyciągnęłam wielką tacę, także wyszperaną na starociach- widać ją trochę z tyłu- niemal szkaradztwo, ale się nie zawiodłam przeczuwając w niej potencjał;) :

Po szybkiej metamorfozie wygląda tak:

Choć za oknem pochmurno i deszczowo, to jednak w ciepłych skarpetach i pod kocykiem można chwilę posiedzieć z osłoniętym kąciku:)

Koktajl morelowy to mój nowy przysmak:)

Szklankę mleka miksujemy z 4-5 dojrzałymi morelami, dodajemy do smaku troszkę syropu ryżowego lub z agawy (albo miodu/cukru)- smak jest delikatny i przyjemny:)

Piłam też kiedyś wersję z delikatnym, niezbyt gęstym jogurtem naturalnym i dodatkiem dwóch łyżek słodkiej śmietanki- też była pyszna:)

Polne kwiaty przyniosłyśmy ze spaceru- bardzo lubię takie naturalne, niezbyt uporządkowane bukiety:)

Pogoda dla truskawek nieciekawa, więc spieszmy się z przetworami, póki jeszcze są:)

Zastanawiam się tylko, czy aby nie grozi mi popadnięcie w obsesję bieli;) 

A ponieważ mojego balkonu niemal na pewno macie już dość- kilka migawek z balkonu rodziców- słonecznego w niedzielę:)

A na koniec prawdziwa gratka, dawno nie widziałam tej kolorowej damy, właściwie to chyba pierwsza w tym roku:)

Właściwie były dwie tęcze, ale pierwsza zaczęła znikać, kiedy poszłam po aparat...

Tu i na poprzednim zdjęciu trochę ją jeszcze widać po lewej stronie:)

Jutro czeka mnie trochę nerwowy (bo "urzędowy") dzień, trzymajcie proszę kciuki, żeby wszystko poszło dobrze:)

Dobrej nocy:)