Despota...

Tak szydełko w komentarzu określiła Manita. I miała rację, bo nie ma większego despoty niż to małe robótkowe akcesorium;) Ale co ja mogę? Nic, więc ulegam i ulegam bez końca;)

Komplet (prawie komplet, bo muszę dokończyć szóstą;) podkładek powstał ze 100% wełny w odcieniu złamanej bieli. Szydełkowało się je szybciutko, prosto i przyjemnie:)

Jak widać, forsycja zaczyna rozkwitać:)

Nie sądziłam, że się uda, kiedy zebrałam na spacerze połamane gałązki- a jednak:)

Choć w duszy już wiosna, ciało zaczyna odczuwać zmęczenie, więc ratuje się witaminami:)

Szkatułki znalazły już swoje miejsce i zastosowanie w kuchni;)

Chce mi się kolejnych eksperymentów drewniano-malarskich, z dodatkiem dekorów rzecz jasna, więc strzeżcie się, niebawem pokażę, co zdziałałam;)

Uwielbiam świeży sok pomarańczowy, więc dziś wystąpił w towarzystwie ciasteczek w roli podwieczorku:)

Ciasteczka to amarantuski z orzechami- bez cukru i prawie bez tłuszczu, zero konserwantów czy jakichkolwiek "E"- maniakalnie takich produktów nie szukam, ale lubię zaglądać do sklepów ze "zdrową żywnością" i zawsze coś do koszyka mi wpadnie. Kornelka ciastkami jest zachwycona, podobnie nasz Balzak, którego z pasją wszystkim częstuje:)

Wczorajszy wieczór planowałam poświęcić na kolejny projekt, ale dopadł mnie taki ból brzucha (zachciało się babie makreli;) , że szydełko wprost wypadało mi z ręki. Zdołałam tylko zacząć:

Wiele ostatnio takich zaczętych prac Wam pokazuję- nie jest tak, że tylko je zaczynam;) Jednak wszystkie są częścią pewnego większego pomysłu, a wolę zaprezentować go już w formie finalnej;)

Dosłownie przed minutką zadzwonił do drzwi kurier z absolutnie fantastyczną niespodzianką od Polinki, ale takich wspaniałości po prostu nie wypada prezentować w roli dodatku, one MUSZĄ mieć swój własny post, więc w następnym rozpieję się w zachwytach na dobre:) Polinko, dziękuję już teraz, jesteś kochana:) Czekaj na moją "zemstę";)

Miłego popołudnia, kochani, uciekam się cieszyć:)