Wianek z żołędzi- szaleństwo trwa:)

Właściwie to wianek nie jest żołędzi, a z żołędziami i to nie tylko z nimi- ba, nie stanowią nawet swoistej podstawy kompozycji, ale jako pierwsze rzucają się z oczy:) Zrobiony na szybko, obfotografowany równie błyskawicznie (nawet nie zdążyłam pousuwać wystających tu i ówdzie nitek kleju), dziś zawisł już u nowej właścicielki i jak mnie zapewniła- cieszy oczy:)

 

Bazę stanowi słomiany podkład, który obkleiłam mnóstwem nosków- podobne są do klonowych, wyglądają tak:

 

Ale ewidentnie zwyczajny klon to nie jest, a drzewo wyglądające tak:

 

Jak zwykle nie znam nazwy, więc musicie mi wybaczyć, względnie oświecić(coś jesionowate może?:)

 

Tu w powiększeniu widać jak noski przebijają spod innych ozdóbek:

 

Wnętrze wianka obkleiłam buczynowymi szyszkami- miałaś rację co do nich, Malanko:)

 

 

Między noskami znalazły miejsce różnej wielkości i koloru gałązki zatrwianu i trzmielinowe listki- uwielbiam je:)

 

 

 Żołędzie dodałam na końcu i całość prezentuje się tak:

 

Myślę też, że wiankowi do twarzy ze świecą:)

 

 Mam jeszcze garść zdjęć z naszych ostatnich spacerów i kilka zaległości, ale w Lady właśnie szaleństwo wstąpiło i dopadła Balzaka, więc muszę zmykać ratować sytuację:)

 

Pozdrawiam serdecznie:)