Powiew jesieni...

Lubię lato, ale nie potrafię też oprzeć się urokowi jesieni. Zwłaszcza pięknej, ciepłej i złotej- prawdziwie polskiej:) Szczęście mnie rozpiera, kiedy mogę wziąć koszyk na ramię i ruszyć w las:) Nieważne, czy przyniosę jagody czy grzyby, szyszki czy porośnięte mchem gałęzie- ważne że tam jestem:) Co prawda w najbliższych dniach nie zanosi się na taką wyprawę, więc podczas bytności na wsi musiałam zadowolić się własnym bardzo niewielkim kawałkiem lasku, niemniej jednak przywiozłam trochę mchu- miał posłużyć do wianków, ale znalazł miejsce w donicach;) Malutki wianuszek powstał za to z ognika szkarłatnego na bazie uwitej z gałązek bluszczu- z pozostałych gałązek ukręciłam drugi dla towarzystwa;)

 

 

 

 

Przy okazji sprzątania balkonu- pozwoliłam sobie nadać mu charakter nieco już jesienny- na razie tylko za pomocą wrzosów i mchu, ale dopiero się rozkręcam:)

 

 

To moje pierwsze doświadczenie z wrzosami na własnym balkonie i zastanawiam się, czy jest szansa, żeby przetrwały zimę? Próbowałyście może takiego balkonowego zimowania?

 

A tu jeszcze kilka moich roślinek, których szkodniki nie zdołały pokonać.

 

Jak widać, nie oparłam się też dwóm białym chryzantemom- wybitnie jesiennie mi się kojarzą:)

 

 

Od jakiegoś czasu czuję też wzmożoną potrzebę wiankowania, więc czaję się na przydrożną jarzębinę;) Zobaczymy, czy oprę się pokusie zaatakowania jej:)

 

Pozdrawiam cieplutko:)