Wianek z wiórków i dlaczego kocham niespodzianki:)

W końcu nieco przełamałam ciąg serwetkowy i po dość długiej przerwie skleciłam wianek:)

 

Ale po kolei. Wczorajsze popołudnie miało się już ku końcowi, Szkrabik smacznie drzemał, a do drzwi zadzwonił kurier. Tym razem jednak niczego nie zamawiałam, więc mnie zaskoczył. Wręczył mi spory, choć podejrzanie lekki karton. Dane nadawcy w pierwszej chwili nic mi nie mówiły, ale jak to z moją ciekawością bywa- kazała mi natychmiast otworzyć. I cóż zobaczyłam? Coś niezmiernie przeze mnie pożądanego;)

Tak, moi drodzy, to są wiórki:) Jeśli się nie mylę, to sosnowe. Pachną cudownie:)

Zobaczywszy ten skarb prawdziwy, już wiedziałam, od kogo jest przesyłka;)

 

Jest w naszym blogowym światku wspaniałe miejsce-  blog Old Tools And Woodworking , gdzie niepodzielnie panuje para Drewnianych Czarodziejów, czyli Iz i Red:) Jakiś czas temu Iz pokazała, czym zajmuje się w wolnych chwilach jej synek- zwijaniem wiórków w ruloniki , a mi od razu zaświtał pomysł przerobienia tych ruloników na wianek:D A że wyraziłam chęć wypożyczenia ich małego zwijacza i pomysł ten spotkał się z rozbawieniem- dostałam też od rodzinki Redów cudną niespodziankę- miała przyjść z moim większym zamówieniem, któremu w swoim czasie na pewno co najmniej jednego posta poświęcę, ale kochana Iz stwierdziła, że nie każe mi czekać:)

Zobaczcie co jeszcze dostałam:

 

Wspaniały prezent, prawda:)? Słoniki były w mniejszym kartoniku, wypełnionym innym, tajemniczym rodzajem wiórków, dla których już obmyśliłam inne przeznaczenie, więc pokażę, jak skończę moje małe dziełko;)

 

A że rączki mnie świerzbiły, a Kornelka spała, od razu podreptałam po słomiany podkład i pistolet z klejem:D Końcowy efekt trochę różni się od pierwotnego pomysłu, bo jak się okazuje- nie tak łatwo jest zwijać zgrabne wiórkowe ruloniki;) Jestem jednak zadowolona z efektu- mój wianuszek sprawia wrażenie lekko chaotycznego, ale taki był plan;) Poza tym ma w sobie jakąś lekkość, która niezmiernie mi przypadła do gustu:)

 

Chwilowo powiesiłam go na jedynym wolnym gwoździku, choć o wiele lepiej prezentowałby się na ciemniejszej ścianie. O, a tak wygląda  prowizorycznie umiejscowiony na sztaludze do ramki:

 

Kończę i zmykam popanoszyć się trochę w kuchni:)

 

Dobranoc:)