Ocieplacz na czajnik ze swetra. Sweterkowa osłonka. Bonus.

Weekend na blogach zdominowały kalendarze i świeczniki adwentowe, a u mnie dziś troszkę inaczej, bo kalendarz kończyć będę w nocy, a i cyferek wczoraj zabrakło. Świat się jednak nie skończył, więc braki okazały się mniej istotne, niż można by sądzić;)

Jednak nie leniuchuję, o nie, oprócz pracy oczywiście działam już przedświątecznie:) Bez szaleństw, spokojnie, systematycznie - tak jak lubię, by w Święta nie padać ze zmęczenia:) Pierwsze przygotowania to stwarzanie klimatu, drobne rzeczy, które cieszą i ozdabiają nasz dom...

U Kasi z TwojegoDIY możecie poczytać o akcji Blogi rozkwitną poinsecją, której jest Ambasadorką, znajdziecie tam też konkurs - zajrzyjcie koniecznie, bo oprócz nagrody głównej jest coś jeszcze;) Do mnie co prawda nie dotarła kwiatowa poczta, która cudnie przyozdobiła wiele blogów i mieszkań, ale w końcu mam i ja te piękne grudniowe kwiaty:)

Czytaj dalej»

Piękno drobiazgów...

Kochani, serce mi rośnie na tak ciepłe przyjęcie akcji "Polecamy bez reklamy":) Dlatego już dziś mała zapowiedź następnej odsłony;)

Tak! Beatka z Hungry for ideas tworzy nie tylko piękne deski i odnawia meble, ale dziś nic więcej nie zdradzę;) Bo dziś - zwyczajnie się chwalę- bezczelnie i po całości;) 

O pięknych deskach z pracowni AFTER BETTER marzyłam od miesięcy - i w końcu złożyłam zamówienie. Jedna deska wydała mi się niewystarczająca, stąd pomysł na komplet - świetnie się nawzajem uzupełniają:)

Choć mojej kuchni daleko do ideału- myślę, że świetnie wpasowały się w klimat, jaki usilnie próbuję w niej stworzyć... Zresztą ta kuchnia, to temat-rzeka. Ale już za kilka miesięcy demolujemy wszystko do zera - będzie eklektycznie - i rustic, i retro, w planach jest nawet... Ikea;)

Powiecie, że to tylko deski, ale naprawdę- nawet zwykła kanapka - pięknie podana - smakuje lepiej:)

Jak widać - moje cottonki wylądowały w kuchni - a powód nader prozaiczny - awaria oświetlenia pod szafkami. I to raczej nie do usunięcia, bo to system sprzed 17 lat i nie sposób nawet wymienić żarówek. A że ostatnio jakby się opatrzyły i leżały od kilku miesięcy w szafie (po części schowane przed Kornelką, którą złapałam kilka razy na próbach żonglowania) - postanowiłam zawiesić na próbę, bo lubię delikatne, ciepłe światło o zmroku - i zostaną w tym miejscu, tak bardzo podoba mi się to rozwiązanie:) Bo kto powiedział, że pasują tylko na salony czy do sypialnianych pieleszy?

Czy w mroku wieczoru, czy świetle dnia - nadają kuchni charakteru:)

Z tymi kulkami jest tak, że łatwo uzależniają. Mogą nieco spowszednieć, ale wraca się do nich, z radością  tworząc nowe aranżacje. I tak!, przyznam się, zamarzył mi się kolejny zestaw, tym razem pastelowy z jakimś pojedynczym akcentem pełnym "pazura" - takiego właśnie oświetlenia brak mi u Kornelki. Może więc uda mi się pozaklinać trochę los - na forum Blogów Wnętrzarskich trwa właśnie konkurs z nagrodą w postaci łańcucha kulek od cottonballlights.pl ,a przez cały listopad można je kupić z dziesięcioprocentowym rabatem na hasło "blogiwnętrzarskieCBL". Zaciskam kciuki do bólu i czekam na wyniki;)

A skoro o konkursach mowa - często zdarza się Wam brać udział? Mi wręcz przeciwnie, jakoś brakowało mi do nich szczęścia i w końcu się zniechęciłam, trochę na zasadzie "Ileż w końcu można próbować?" Ale podkusiło mnie ostatnio, pierwszy raz na instagramie, nie wiem, to chyba przeczucie - i spotkała mnie miła niespodzianka- w dodatku w dniu, który zaczął się gorzej niż źle... Od kilku dni moje plecki cudownie podpiera bawełniana poduszka od Ohoo! Style:)

W tle moja PODUSZKA ZE SWETRA - w takim towarzystwie wypada nieco blado, ale zdradzę Wam, że dwie kolejne czekają na przedstawienie, a jedna- na wypełnienie - zakochałam się tej jesieni w warkoczach:)

Zaś na koniec - nie o szczęściu czy o nadziejach, ale znów mała przechwałka z jeszcze jedną zapowiedzią -  jesiennej sesji z szydełkową chustą w tle;)

Czytaj dalej»

Kosz z liny jutowej - DIY.

Moje problemy z dostępem do sieci zakrawają na jakąś losową złośliwość...

Z drugiej zaś strony zmuszają do refleksji, czy aby nie popadam w blogowe uzależnienie;)

Ale co mogę zrobić, skoro tak to lubię?:)

Dziękuję Wam za odzew pod ostatnim postem i wspaniałe, wyczerpujące odpowiedzi. Każdy komentarz przeczytałam z zainteresowaniem,  na wszystkie zamierzam odpowiedzieć. To, co "najmodniejsze", te wyżyny designu, dla wielu z nas okazują się niedostępne albo nie do końca warte tego, by wspinać się na nie za wszelką cenę:)

Na blogach w ostatnich dniach prawdziwy wysyp kalendarzy i świeczników adwentowych... I u mnie się pojawią, bo obecne są u nas co roku, ale jeszcze nie dziś:) Od powstania dywaniku z liny jutowej (klik) minęło już trochę czasu, a mój zapas czekał na dalsze działania;) Wiele pomysłów dojrzewa u mnie powoli- z jednej strony drażni ta czasowa rozwlekłość, z drugiej jednak- pozwala na stworzenie projektu dokładnie w takim kształcie, jaki będzie najlepszy:) Tym razem zachciało mi się kosza, pierwotnie myślałam o nim jako miejscu do przechowywania pledów czy poduszek, miałam nawet w planach kupić ten - klik . Później jednak uznałam, że pledowe szaleństwo nie do końca jest u mnie uzasadnione- po prostu w mieszkaniu jest tak ciepło, że wszelkie okrycia nie są potrzebne;) A kazać im się kurzyć tylko po to, by ładnie wyglądały? Mój praktycyzm na to nie pozwolił;) Drugą funkcją mojego wymyślonego kosza miało być przechowywanie drewna przy piecu. I wtedy powstał pomysł stworzenia kosza z grubej liny...

Jakakolwiek czynność, choćby prosta z założenia, przestaje taka być, gdy rezolutna dwulatka wisi człowiekowi na plecach albo próbując pomagać, albo starając się za wszelką cenę od owej czynności odciągnąć, a ciekawskie psisko wtyka wszędzie nos, zostawiając w gratisie kłęby sierści...

Czy jestem zadowolona z efektu? Tak, choć miejscami widać ślady kleju, na szczęście niewielkie- całość powstawała w przerwie między "pić", "sisi", "tytać Peppę" i jeszcze kilkoma punktami z naszej codziennej listy;) Efekt mnie zachwycił (tak, jestem nieskromna, ale skoro to mi ma służyć, to chyba mogę;), kosz jest stabilny i bardzo pojemny. Sam z siebie dość ciężki- wypełniony drewnem jest nie do przesunięcia przez Kornelię. Pierwotnie myślałam o dorobieniu uchwytów, ale po przymiarce stwierdziłam, że lepiej mu bez nich- zdanie zmienię, jeśli uda mi się znaleźć kawałek grubej, podniszczonej skóry (lub stary pas;) A jak Wam się podoba?

Kupiliśmy ostatnio świetny drobiazg do kiełbasek z pieca:

Nie mogę się doczekać przetestowania;)

Zanim kosz trafił w docelowe miejsce, zrobiłam mu przymiarkę w korytarzu:)

Też nie wygląda najgorzej,mógłby służyć np. do przechowywania "gościnnych" kapci:)

A później oczywiście wylądowały w nim cottony- mam na ich punkcie prawdziwego bzika;)

Tak mi się podoba takie wydanie, że może kolejny koszyk powstanie- na dywanik i kosz zużyłam prawie 100 metrów, zostało drugie tyle, więc wszystko przede mną;)

A z resztki pierwszego zwoju powstał jeszcze mały koszyczek na kuchenne ściereczki:

Temperatury ostatnio coraz niższe, ale śniegu wciąż nie widać:( Szkoda, bo dwie pary sanek, a my wraz z nimi, czekamy na białe szaleństwo;) A czy do Was Pani Zima raczyła już zajrzeć? Właściwie wciąż trwa jesień, ale w zeszłym roku śnieżnego puchu było tak niewiele i krótko, że tęsknota coraz większa... 

Wczoraj, pierwszy raz od dawna (przyznaję się, nie chciało mi się;) upiekłam owsiany chleb z żurawiną:

Zajadając pyszne chrupiące kanapki stwierdziłam, że tak właśnie powinny pachnieć zimowe wieczory:)

Kornelka kilka ostatnich dni znów spała w dzień- co nieodmiennie kończyło się niechęcią do wieczornego zasypiania. Maluch pełen energii skaczący po łóżku grubo po 23:00- to za dużo po całym dniu;) Dziś obyło się bez drzemki, więc zaciskam kciuki, by za godzinkę padła;) Marudna już jest- więc jest i nadzieja;)

Uciekam zatem:)

Miłego wieczoru:)

Czytaj dalej»

Kule, kuleczki... Półki, półeczki...

Zmontowałam, zapaliłam i nie mogę ochłonąć z zachwytu...

Miałam wątpliwości, czy zestaw, jaki stworzyłam w głowie- w rzeczywistości dorówna moim wyobrażeniom? Znacznie je przewyższył, szczególnie zachwyciłam się złotymi kulami, mam już pomysł, jak można połączyć je z różem:)

Dużo tych zdjęć, wybaczcie, ale nie mogę się oprzeć:) 

Na co ja tyle czasu czekałam???

A to dopiero pierwsze miejsce, premierowa przymiarka...

I drugi zestaw czeka na złożenie;)

Powiedzcie sami- czy nie są piękne?

Chyba w tym tkwi sekret ich popularności:)

Radość z ich ciepłego światła wynagradza mi kłopoty z bloggerem. Przez ponad dwa lata szalał był od czasu do czasu, ale ostatnio świruje totalnie. Irytuje mnie strasznie:( Na wszystkie maile na temat przedmiotów z klamociarni (klik) już odpowiedziałam. Dziś miały pojawić się nowe przedmioty, ale się nie pojawią- próba edycji- dodania nowych zdjęć czy choćby oznaczenia, które przedmioty są zarezerwowane- powoduje wylogowanie mnie z bloga- z tym spotykam się po raz pierwszy. Żeby jednak nie zostawić Was tak całkiem z niczym- mała zapowiedź- półeczkowy zawrót głowy już niebawem w klamociarni;)

Poza tym trochę wikliny, młynki (czekają na czyszczenie, które powierzę odpowiedzialności brata;), trzylitrowa kanka i kolejne świeczniki;)

Muszę się pochwalić, że powoli- i na szczęście nie samodzielnie;)- rozgryzam instagram;)

stanowczo gubię się w nadmiarze techniki, ale wiecznie przed nią uciekać się nie da;)

Poza tym jutro czeka mnie sporo przygotowań- w niedzielę Mała Lady kończy dwa latka:)

Będzie słodko, słodko i jeszcze raz słodko- a co;) Mam trochę mieszane uczucia co do przygotowywania mnóstwa dekoracji czy tematu przewodniego imprezy, ale kilka pomysłów chodzi mi po głowie- trzymajcie kciuki za realizację;)

Dobranoc:)

Czytaj dalej»