Salon? + Kwietnik z drutu - DIY.

Własny najczęściej nazywam salonem, ale... Cóż, niby to samo, a jednak w głowie mam rozróżnienie. Nazywam go tak z pewnym wewnętrznym oporem, bo w prywatną definicję nie do końca mi się wpisuje. Myślę "salon" i widzę wielką przestrzeń pełną luster i przeszkleń, francuskie drzwi tarasowe, kaskadę kryształów spływającą z sufitu... Później patrzę na swoje ściany, tak bardzo ukochane, a jednak tak "nie-salonowe".. Przed oczyma śmigają też te wszystkie "salony" w M2, porywach M3, które cyklicznie pojawiają się w sieci i... mam wątpliwość.

Brak mi w polszczyźnie poczciwego "living roomu" - przestrzeni rodzinnego życia, strefy odpoczynku i relaksu czy wspólnego spożywania posiłków. Wśród starszych znajomych funkcjonują jeszcze "duży pokój", "stołowy" albo "gościnny", ale do nich też się czepiam (słów, nie - znajomych;). A angielszczyzna na polskim blogu bywa krytykowana, męczę więc ten nieszczęsny "salon", choć niedawno usłyszałam, że jestem śmieszna "to-to" nim nazywając;) Jednocześnie przyznaję bez bicia, że odwiedzając przyjaciół na 35 m2 , gdzie 14 to "salon" właśnie (z funkcją suszarni, jadalni i sypialni- gospodarzy- sztuk 2, kotów- sztuk 3 i bliżej nieokreślonego pogłowia rybek) - znów mam poczucie, że nazewnictwo można by zmienić... A Wy jak sądzicie?

Rozważania językowe nie miały być jednak dzisiejszym meritum. Uwaga, znów będę się chwalić;) Zrozumiawszy w końcu, czemu ma służyć maszyna do szycia - dręczę nieszczęsną niemiłosiernie. Poszewek starczy mi chyba na najbliższe pięć lat, pora więc chyba zabrać się za coś większego;)  Na celowniku mam pościel i zasłony, szukam cieniutkiego lnu idealnego - ktoś? coś?

Poduszki powstały z zasłonowych paneli wyszperanych w sh. Zwykle o szerokości 38-42 cm - są wręcz idealne do przerobienia na poduszki. Te z roślinnymi motywami pokazywałam już wcześniej , zielone nie wiedzieć czemu przywodzą mi na myśl oliwki;)

Chodzi mi po głowie stworzenie filmu na Vine... Na razie próbuję, składam, czytam - zobaczymy, czy coś z tego wyjdzie, tymczasem kolejny mój "składak" ;)

Ponieważ Kornelkowa pilea postanowiła się obficie rozmnożyć, szukam odpowiednich rozwiązań dla sadzonek. Przyszły mi na myśl wiszące kwietniki, zainspirowały mnie dwa przeczytane niedawno posty i stworzyłam coś własnego - z drutu oczywiście:)

Skąd pomysł na coś wiszącego? Tu inspiracją była Dorota, tworząc wiszący kwietnik ze skórzanych pasków i... misek:

zdjęcie pochodzi z bloga DOROTA NA PRZEDMIEŚCIACH

Dzień wcześniej Karolina pokazała KWIETNIK Z MOSIĘŻNYCH RUREK - w pierwszej chwili pomysł odrzuciłam, bo szukałam czegoś małego;)

zdjęcie pochodzi z bloga ALE TU ŁADNIE

Przyznajcie - zdjęcie rodem ze skandynawskiego magazynu:)

Skoro Dorota mogła uzyskać spektakularny efekt wieszając nad głową miski, a Karolina łącząc kawałki rurek - moja pilea też musiała zawisnąć;)

Co myślicie o moich inspiracjach i końcowym efekcie?

edycja

Anonimowy czytelnik, przeczytawszy ten post, uznał za stosowne poinformować mnie (różnymi drogami - pozdrawiamy Anonimowego czytelnika, przedstaw się, tu nie gryziemy:) , że na innym blogu znajdę  interesujące DIY sprzed dwóch lat  z kwietnikiem w roli głównej. Wysnuł też kilka mniej lub bardziej sympatycznych wniosków, także na mój temat - nikt nie lubi być atakowany, więc gwoli uczciwości polecam Wam także trzeci post, na blogu Nalle's House - również z kwietnikiem. Mam nadzieję, że Autorka wyrazi zgodę i będę mogła zamieścić jej zdjęcia:)