Kolor najlepszym orężem?

Zaczęłam post wczoraj - radosny, kolorowy, pastelowy...

 

Dziś w słoneczny dzień zakradł się cień, miałam nawet plan sobie ponarzekać, ale odpuszczam- nie poddam się ponurym myślom - może i dziś odpędzę je kolorami?

 

Nie jestem stworzona do wnętrz i zestawień monochromatycznych, nadmiar bieli razi mnie w oczy, a czerni- wpędza w depresję. Totalną szarość traktuję jako dziwny środek dwóch skrajności i nie potrafię wciąż się określić względem niej. Kolor- najlepiej okraszony spora dawką słońca- jest dla mnie cudownym remedium na całe zło. Orzeźwia, energetyzuje, przywraca chęć do życia. Gdy coraz więcej osób stara się wcielać w życie projekty z gatunku "mniej"- u mnie nastąpiła eksplozja chęci posiadania- kolorów zwłaszcza. Czy to źle? Nie dla mnie, a przecież to moje życie;) Choć czasem pojawia się w nim potrzeba pewnego minimalizmu- bliższy mi jest hedonizm. Niełatwo o niego na diecie, choć tylko pozornie, bo nawet zdrowe śniadanie może cieszyć czy i podniebienie (a jestem z tych, którym zmartwienia najłatwiej zajadać...)

Choćbym wysłuchała litanii ekspertów na temat jej szkodliwości, zakwaszania organizmu czy uzależniania- z kawy nie zrezygnuję. Bo lubię i koniec.

 

Truskawki zaczynają przyzwoicie smakować, twarożkiem oszukuję pragnienie mascarpone, a babeczki to już rozkosz prawdziwa i niemal bezgrzeszna. Powstały jako wariacja na temat odchudzonej wersji chlebka bananowego - masło zastąpiłam chudym mielonym twarożkiem, dodałam też 1/3 tabliczki gorzkiej (73% kakao) czekolady.

 

 

Pamiętacie moja zeszłoroczną poduszkę z odbitym motywem liści? Wtedy właśnie dębowe listki służyły mi za stempelki. Tym razem postanowiłam wykorzystać metodę znaną z przedszkola i poczciwego pana ziemniaka, która od jakiegoś czasu przeżywa na blogach renesans. No dobrze, przyznam się- w założeniu miało być piórko, ale niezbyt mi poszły te kartoflane wycinanki i chyba bardziej wyszły z tego liście;)

 

Usunęłam przypadkiem większość zdjęć z procesu produkcji i ostało się tylko jedno z bohaterem wieczoru:

 

Najłatwiej ziemniaczany stempelek stworzyć posługując się foremka do ciastek:

Wciskamy foremkę w ziemniaka...

...odkrawamy brzegi...

...i gotowe.

 

 

W sobotę brat przywiózł mi naręcze bukszpanu, wierzby i trochę żonkili- najwyższy już czas na stwarzanie wielkanocnego klimatu:)

Przekładane z miejsca na miejsce cottonki chwilowo zamieszkały w latarni i chyba całkiem im tam dobrze;)

 

Uciekam, kochani - pisanie przyniosło mi chwilową ulgę, ale i tak nerwowo czekam na wiadomości ze szpitala.

Oby Wasze popołudnie było lepsze:)