Jak usunąć wilgoć i brzydki zapach z drewna?

Dzień dobry:)

Rano spojrzałam w kalendarz i cóż? Pierwszy kwartał już za nami- czas faktycznie pędzi jak oszalały:)

Za oknami wiosna w rozkwicie, choć dziś nieco pochmurna- ot, przyszła pora kwietniowej przeplatanki pogodowej;)

Choć cieszą mnie pąki i kwiaty na drzewach- jako meteopata źle znoszę ciągłe zmiany pogody. A że meteopatia chorobą nie jest- i lekarstwa na nią nie ma. Chociaż to nie do końca prawda- dla mnie cudownym lekiem jest maj i koniec pogodowej huśtawki:) 

Póki co, szukam w wiośnie plusów i cieszę drobiazgami, chociażby pięknym białym jaskrem:)

Dostałam też dwa kolejne bluszczyki:

Dziś jednak miało być o drewnie, wilgoci i stęchliźnie ;)

Buszując po sklepach z używanymi meblami, giełdzie staroci czy zaprzyjaźnionych strychach (o efektach owych wypraw i sposobach poszukiwań możecie poczytać tutaj ), często trafiam na drewniane przedmioty w rozmaitej kondycji. Ponieważ domową bazę meblową mam niemal w pełni skompletowaną, najczęściej wracam z drobnymi przedmiotami, niemniej jednak problem zawilgoconego drewna dotyczy i większych gabarytów.

Niewłaściwe przechowywanie w zawilgoconych pomieszczeniach, zalanie, przemoczenie na deszczu, pozostawione wewnątrz resztki żywności czy wilgotna odzież, a nawet martwe zwierzątka w rodzaju myszy lub ich odchody- ze wszystkim tym musimy się liczyć, gdy szukamy czegoś dla siebie wśród używanych mebli. I o ile niechcianych lokatorów czy bagażu sprzedawca zwykle się wcześniej pozbywa by nie zniechęcać kupujących- zapach, niestety, najczęściej zostaje. Nie zawsze czujemy go przy zakupie, jednak w cieple mieszkania ujawnia się bardzo szybko. 

Zapach stęchlizny w gruncie rzeczy jest tylko objawem zawilgocenia czy niewłaściwego przechowywania, więc właśnie tego skutki musimy usunąć.

Pierwszym krokiem jest zawsze oczyszczenie przedmiotu- na początek wystarczy ciepła woda z płynem do naczyń i kuchenny zmywak-gąbeczka. Wilgotną- ale nie mokrą, usuwamy wszystkie zabrudzenia i pozwalamy, by przedmiot wysechł. Największym błędem jest stawianie wilgotnego drewna bezpośrednio przy źródle ciepła- grozi to powstaniem mało estetycznych spękań, zwłaszcza w miejscach gdzie trafia się sęk. Najlepsze będzie pomieszczenie suche, przewiewne, o temperaturze mniej więcej 15-20 stopni. 

Po kilku dniach będziemy już wiedzieć, czy jakiś nieprzyjemny zapach czai się w zakamarkach naszego mebla. Jeśli tak, przygotowujemy nasycony roztwór sody oczyszczonej. Do wysokiego naczynia (bo soda dość mocno się pieni) wlewamy szklankę gorącej wody i mieszając wsypujemy po łyżce sody- do momentu, kiedy będzie jej tyle, że więcej już się nie rozpuści. I znów czyścimy mebel za pomocą namoczonej w roztworze i mocno wykręconej gąbeczki. Jeśli mamy pecha i bardzo stęchły zapach- możemy taki wilgotny mebel dodatkowo posypać sodą i pozwolić całości schnąć przez kilka dni. Po tym czasie sodę usuwamy- ręcznie lub odkurzaczem. Zwykle po takim zabiegu nie trzeba już nic więcej robić. Wyjątkiem jest naprawdę silne zawilgocenie. Wtedy mebel wykładamy niezadrukowanym papierem i wkładamy do środka możliwie najgrubsze laski cynamonu- wspaniale wyłapują i wiążą wilgoć, a przy okazji pozostawiają przyjemny zapach. Podobny efekt uzyskamy wysypując wnętrze ziarnami kawy, suszonymi plastrami pigwy czy goździkami. Zdolność usuwania nieprzyjemnych zapachów ma także węgiel drzewny- pokruszony wysypujemy na miseczkę i wkładamy do środka. 

Dzisiejszy post ma związek z dwoma znaleziskami, które trafiły do mnie niedawno;)

A chodzi o dwie stare drewniane skrzyneczki:)

Zwłaszcza ta zamykana skradła moje serce:)

Niestety jest dość silnie zawilgocona- nie tylko to widać, ale i czuć.

Obecnie, wysypana sodą, musi kilka dni odczekać na zagospodarowanie:)

Gałązki bzu, które już niemal miesiąc temu przyniosłam do domu, wypuściły pączki:

Ciekawa jestem, czy zakwitną- byłoby cudownie mieć tak wcześnie kwitnący bez w wazonie:)

Szydełko ostatnio troszkę zaniedbałam, ale dziś je przeproszę, bo wena wróciła:)

Miłego popołudnia:)