Pled szydełkowy recyklingowy i mała jesienna buteleczka:)

Właściwie to nie moja wina, że znów bombarduję Was kolejnym postem- wszystkiemu winna jest Gosia - najpierw przewrotnie deklaruje, że Szału nie ma , po to tylko, by zaraz pokazać , jaki kocyk dzierga... Co więc biednej Madelince pozostaje, skoro wpadło jej to cudo w oko? Trzeba się rozejrzeć za tworzywem odpowiednim, poddać recyklingowi sweter i narzutkę i zrezygnować z kilkunastu godzin snu;)

Jeśli dobrze pamiętam, Gosia ma w planach otulać się rękodziełem o wymiarach 200x200cm. Mojemu pledzikowi zbrakło na to włóczki i dobił tylko do wymiaru 160x160cm, niemniej jednak to wystarczy na otulenie moich opływowych kształtów podczas czytania- bo cóż może być lepszego niż szydełkowy pledzik, książka i filiżanka dobrej herbatki?:)

Lady też się spodobał, bo szybko ściągnęła go z kanapy;)

 

 

Podczas dzisiejszej niejako już rutynowej wizyty w pepco, oprócz kilku innych rzeczy, które pokażę niebawem w odpowiedniej aranżacji, wypatrzyłam taką jesienną buteleczkę z motywem liści- posłużyła mi za wazonik do margaretek, które od jakiegoś czasu rozpanoszyły mi się w mieszkaniu- wstępujemy po gałązkę lub dwie za każdym razem, gdy przechodzimy obok osiedlowej kwiaciarenki:)

 

Jakiś czas temu obiecałam też sobie wreszcie zacząć kończyć rozpoczęte prace- wczoraj do późna siedziałam nad moją cukierkową podusią- jest już właściwie skończona, ale dziś tylko migawka, bo trzeba jeszcze pochować i podocinać wystające zewsząd nitki:)

 

Na koniec słów kilka o mojej potrzebie blogowania- może niektórzy z Was się dziwią, skąd u mnie tak częste posty, skoro ustawicznie narzekam na brak czasu. Cóż, w pędzie życia staram się zatrzymać jak najwięcej chwil, to chyba jest wytłumaczenie. Każdy post to dla mnie taki "zatrzymany w biegu kadr", a zarazem krótka chwila tylko dla mnie, kilka minut z całego dnia, jaką udaje mi się uszczknąć. To chyba dzięki temu jeszcze nie zwariowałam:) Żeby nie przedłużać, zmykam tłumaczyć Lady, że puszczanie po raz siódmy tej samej melodii z pozytywki to już przesada;)

 

Pozdrawiam cieplutko:)

Madelinkia