Pierniczkowy szał, każdy z nas ich pięćset miał...

...no dobrze, może nie każdy, ale razem prawie dobiłyśmy z Kornelką do "600";)

Zresztą musicie mi wybaczyć, jeśli zacznę opowiadać bzdury, bo trochę jestem nieprzytomna- pół dnia pierniczenia, późna godzina i coś jakby zaczynające mnie łapać przeziębienie...

Dziś (wczoraj) odczułam coś jakby spadek formy. Dawniej lubiłam walczyć ze słabościami ciała, ale chyba się starzeję i zamiast tego- odpoczywam, gdy zanadto zwolnię. Czasem wystarczy kwadrans z kawą- obowiązkowo z mlekiem- i mogę działać dalej:)

Dziś - prezentowej serii ciąg dalszy, czyli czerwień z kropla szarości:)

Nachodzi mnie czasem refleksja, że przydałoby się ograniczyć spożycie kawy, ale zawsze stwierdzam, że jeszcze nie dziś;)

Poduszkę uszyłam sobie w zeszłym roku- wyciągnęłam dziś, bo kojarzy mi się ze śniegiem, którego tak brak...

Pierwsza partia pierników zniknęła, zanim zdążyłam je obfocić - wierzcie mi zatem na słowo - były;)

Dziś zabrałyśmy się z Kornelką do pierniczenia konkretniej, bo z porcją poczwórną. Na początek - selekcja foremek i wybór ulubionych - sporo zasługuje na to miano;)

Rękawy zakasała i Kornelka;)

Nieważne, że kuchnia całą w mące - i my również:) Zabawa była przednia;)

Pierniczków wyszło duuużo;)

Lukrowanie to zawsze moja ulubiona czynność, ale dziś zwyczajnie nie dałabym już rady.

Plan tegoroczny zakłada proste zdobienia i góra 2-3 kolory, więc w 2-3 godzinki powinnam się uwinąć...

Tymczasem głowa zaczęła niebezpiecznie zbliżać się ku klawiaturze - pora spać:)

Dobrej nocy, Kochani, i miłego weekendu:)