Poduszka ze sznurka...

Kochani, oto Ona, moja pierwsza sznurkowa poduszka:

Niech diabli wezmą skromność, bo muszę to powiedzieć: JEST PIĘKNA:) 

No dobrze, przynajmniej w moich oczach;)

Zakochałam się w jej prostocie i cudownie surowym kolorze:)

Łatwo stworzyć z nią mały poduszkowy zestaw:

 Pasuje nawet do tych żywszych spośród "kolorów sezonu";)

I jak łatwo stworzyć z nią przyjemną i funkcjonalną aranżację:)

Dużo tych moich zachwytów, brzmią niezbyt skromnie, ale to kolejna rzecz, która napawa mnie dumą;)

Namęczyłam się trochę z tym sznurkiem, bo chciałam, żeby struktura wzoru była zwarta, więc robiłam szydełkiem nawet cieńszym niż sam sznurek- w efekcie mam obolały nadgarstek (to tak chyba dla towarzystwa mojej wciąż bolącej stopie;), do czego w największym stopniu przyczyniło się łączenie całości szydełkiem. Ale warto było:)

Za oknem dziś wietrznie i raczej pochmurno, wczoraj było podobnie, co jednak od spaceru nas nie powstrzymało. A że na trasie i kwiaciarnia, i sh- nie wróciłyśmy z pustymi rękoma;)

Koszyk mnie skusił, choć tłumaczyłam sobie, że w domu jeszcze dwa czekają na przeróbkę. Ale za 2zł żal go było zostawić;) Bardzo podobają mi się bukiety kwiatów wstawione z wazonem czy nawet zwyczajnym słoikiem do takich koszyków i postawione na podłodze, ale niestety nie jest to rozwiązanie zdające egzamin przy piętnastomiesięcznym maluchu z żyłką odkrywcy;) Tulipany musiały więc zawędrować na stół i dziś zaczynają się pięknie rozwijać:)

Dom bez kwiatów wydaje się jakiś smutny, więc staram się zawsze mieć w wazonie świeże:) Mała rzecz, a radość olbrzymia:)

A skoro przy umilaniu życia jesteśmy,mam dla Was deser:)

Wafelek jest własnej produkcji, jedynie z odrobiną miodu i na bazie mąki owsianej, więc niemalże FIT;)

Idealny z domowymi lodami i podwieczorkową kawą:)

Spragnionych słodkości zapraszam, a wszystkim życzę miłego popołudnia:)